Kilka słów o terapii czytania | cz. I

Praca z dorosłymi, którzy przychodzą do mnie na terapię czytania, potrafi złamać mi serce, kiedy myślę o dzieciach, którymi byli.

 

 

Dysleksja albo nie, tak naprawdę nie ma to znaczenia, bo to nie z diagnozą jest problem, ale z tym jak byli traktowani jako dzieci.

 

 

Szczegóły mogą się różnić, ale efekty są podobne:

silne przekonanie o byciu gorszym głupim,

wstyd i ukrywanie swoich niedociągnięć,

nieproszenie o pomoc.

 

 

Zmierzenie się ze szkolnymi demonami wymaga wielkiej odwagi! Dorośli, którzy się do mnie zgłaszają, zazwyczaj wiele już sami przepracowali.

Jednak wciąż jest w nich dużo:

niepokoju i niepewności,

strachu przed oceną,

stresu (przed zajęciami i w trakcie).

 

 

Trudności z czytaniem i trudności szkolne to nie tylko problemy szkolne! Obok pojawia się cały zbiór problemów wtórnych, o wiele trudniejszych do rozwiązania.

Technologia idzie do przodu i tak naprawdę można się uczyć bez umiejętności sprawnego czytania. Jest to trudniejsze, ale drogi się pojawiają:

mamy audiobooki,

mamy syntezatory mowy,

mamy filmy.

Można i warto z tego korzystać, do nadrobienia zaległości szkolnych!

 

 

Jednak poczucie, że jest się gorszym, czy „zepsutym” będzie o wiele trudniej nadgonić. Poza edukacją szkolną, w czasie jej trwania, buduje się:

osobowość,

samoocena,

poczucie odrębności i

tożsamość dziecka.

Niestety, szkoły zdają się nie brać tego pod uwagę w swoim systemie ocenowo-behawioralnym. Bezmyślna transmisja wiedzy może spowodować spustoszenie w tworzącej się dopiero osobowości ucznia.

 

 

Pomyśl, ile dodatkowej pracy uczeń będzie musiał wykonać, by osiągnąć spełnienie i przekonanie o swojej wartości!

 

Jeżeli jesteś dorosłym, który przez całe życie miał trudności z nauką i z czytaniem, to wiedz, że nie jest dla Ciebie za późno, możesz się nauczyć się teraz.

 

Jeżeli twoje dziecko ma trudności z czytaniem i zastanawiasz się jak mu pomóc, zgłoś się do mnie, pomogę. Im szybciej podbudujemy poczucie sprawczości i kompetencji, tym lepiej.

 

 

Jeżeli z różnych powodów nie masz możliwości, żeby pomóc dziecku z czytaniem, to upewnij się, że dziecko wie, iż jego wartość nie jest zdeterminowana ocenami i sprawnością czytania.

 

We wszystkich wymienionych przypadkach należy pamiętać, że  czytanie to tylko czytanie!

(A mówię to ja – książkoholiczka, studentka literaturoznawstwa, zawodowa mentorka czytelnicza).

Są rzeczy ważniejsze od czytania!

 

 

Nie daj sobie wmówić, że jesteś gorszym człowiekiem, ze względu na braki w tej jednej umiejętności.

Jeżeli holistyczne podejście i zajęcia pełne szacunku i zrozumienia, to klimat, w jakim chcesz uczyć się czytać lub chcesz tego dla swojego dziecka, to napisz do mnie wiadomość.